Επίτριτος δεύτερος

                                                       Πες σ’ αγαπώ

        ********************************

            σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Επίτριτος δεύτερος΄΄

       - U - -

Δεν θα ‘ρθει ναι, όπως χθες, μα και για πάντα

πάει η ελπίς, πάει το να δεις, πάει κι η χαρά

πάει η ανάσα, πάει η ζωή ναι, και το δείλι

δίχως φως μα και φτερά, δίχως καντήλι.

Κάνε ευχή μια προσευχή κι έναν σταυρό

κλείσε το νου, στ’ όνειρο μπες και θυμήσου

κοίτα τ’ άστρα κοίτα το μπλε κι ουρανό

πες σ’ αγαπώ... και κοιμήσου.

Βάκχειος

            Αγέννητος Αλωνάρης

               ****************************************

        σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Βάκχειος ΄΄ 
          U - -

Σαν μπλε μοιάζει ναι,

βαθύ κι άσπαρτο χώμα

φιλιά δεν θα βρεις ούτε κάποια ευχή

κι ακόμα,

χαρά έστω κάποιου παιδιού

και κάποιου αηδονιού ίσως

και μια, ούτε μια προσευχή

και ο περβολάρης γυμνός

μα ναι,

σαν κάποιος μικρός πια Θεός.

Μα δεν έσπειρε αγάπη

κρασί, γέλιο μια άσπρη ελπίδα

γλυκό κι άχραντο μούστο

και πια τι να πεις,

απλά έχει ο κόσμος μας γούστο.

Γι’ αυτό δεν θα βρεις κάποιον Αλωνάρη

να βρει χώμα να ‘χει σπορά

να θερίσει δεν θα βρει χαρά

γιατί και αυτή τη φορά,

απλά ναι, μας ξέχασε πάλι

και είναι το μπλε πια γυμνό

και τόσο βαθύ

και τόσο πολύ κι όμως…

χωρίς κάποια ανάσα

χωρίς λίγη ζωή γι’ αυτό…

και δεν θα γεννηθεί ποτέ Αλωνάρης.

Αμφίμακρυς

                              

         Κι άλλο φεγγάρι

                                                             **************************************
                                                             σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Αμφίμακρυς ΄΄                                                                                  
                                                               - U -

Πάλι δεν έχει φως το φεγγάρι

πάλι νύχτα σκοτάδι παντού

που να στείλω ευχή κάποια χάρη

Θέ μου πες αν υπάρχει κι αλλού.

Αν εσύ έχεις κι άλλα φεγγάρια

αν γαλάζιους κρυφούς ουρανούς

πες μου πως θα ‘βρω τα χνάρια

κι αν μπορεί να με πάει ο νους.

Δυο φιλιά θέλω μόνο να στείλω

να ‘χουν γεύση γλυκού σταφυλιού

να ‘ναι σαν άνοιξης μύρο

να ‘χουν χρώμα σαν του γιασεμιού.

Μια ψυχή κάπου ποιος να το ξέρει

μια δροσιά ίσως θέλει να πάρει

δυο φιλιά ίσως μόνο να λείπουν

γι’ αυτό πες αν υπάρχει και άλλο φεγγάρι.

Διάγυιος

                                                     Χίλια φιλιά

************************

σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Διάγυιος ΄΄

- U -

Έλα, πάλι να μάσουμε εμείς

άσπρες αγνές μαργαρίτες

να ‘χουν πάνω αγάπη μα και προσμονή

έλα να πάμε σ’ ένα παιδί,

κάποιο δάκρυ να σβήσουμε

έλα να μάσουμε πάλι

κι ένα δώρο ν’ αφήσουμε εκεί,

σε γλυκό προσκεφάλι.

Έλα, χώμα να πάρουμε

και ακόμα,

κάποιες χαμένες να ψάξουμε ελπίδες

όνειρα παραχωμένα

μην το κάνεις για σένα,

μην το κάνεις για μένα,

έλα να μάσουμε ευχές

κι ας τις δώσουμε σ’ όνειρα άδεια

που ‘ναι γυμνά, με πόνο τα βράδια.

Έλα και θα το δεις πως κι εμείς,

δεν θα μείνουμε μ’ άδεια αγκαλιά

έχει χίλια φιλιά το φεγγάρι

κι είναι για μας, και δεν είναι χάρη…

μην το κάνεις για σένα,

μην το κάνεις για μένα,

έλα ας το κάνουμε, για το φεγγάρι.

Ανακρεόντειο

                                             Το άσπρο του αετού

******************************

σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Ανακρεόντειο΄΄

UU-U/-U-U

Για να δεις πως είναι τ’ άσπρο του αετού το πέταγμα

θε να πας ψηλά, σε όρη και σ’ απόκρυφες φωλιές

θε να πας κρυφά, σιγά σαν λιανοτράγουδο οι λέξεις

με μια ευχή και άγιο άναμα, θυμίαμα από κάποιο μανουάλι

μνημοσύνες κάποιας γέννας, να θυμίζει άχραντο ακρογιάλι.

Για να δεις πως είναι τ’ άσπρο του αετού το πέταγμα

θε να βρεις το αίτιο, την αφορμή της γέννας κι όπως…

θα διαβείς και πάλι στενή ατραπό, να μην τρομάξεις

μην αλλάξεις βήμα, ούτε γειτονιά κι αυλή και κράτα το φιλί,

σ’ αμπελώνα σαν βρεθείς, θε να το κάνεις μπρούσκο σαν κρασί.

Και αν κάποτε θα δεις του αετού πως είναι τ’ άσπρο το πέταγμα

η ενθύμηση αστείο θε να μοιάζει, συ θα είσαι ο αετός και τ’ άσπρο

μα κι εσύ το κάστρο, συ θα ‘σαι η φωλιά, κερί θυμίαμα και άγιο,

για να δεις πως είναι τ’ άσπρο του αετού το πέταγμα,

να μην πας μακριά, μα μέσα σου κοντά, εκεί, μην γίνεις ναυάγιο.

Δόχμιος

                                              Ψεύτικος καμβάς

*************************

σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Δόχμιος ΄΄

U- -U-

Και να, τ’ άστρα πάλι ψηλά στο μπλε

χωρίς δάκρυ, δίχως καρδιά και άψυχα

χωρίς κάποια ανάσα

χωρίς μια ελπίδα

κενά, δίχως έναν προορισμό και ζωή

και μια προσευχή στο πιο πάνω

και να, όσο εκεί θα κοιτώ, θα χάνω.

Σαν ψεύτικος μοιάζει καμβάς

το χρώμα του άδηλο, σάπιο μοιάζει απ’ το χρόνο

σκιά, γκρίζος είναι καπνός κι απάνεμος

δεν έχει αέρηδες και δεν φυσά ούτε ένας άνεμος

κι εγώ, λιώνω σαν το χιονιά από τον πόνο

κι αυτά, δίχως δάκρυ δίχως καρδιά και άψυχα.

Αντίσπαστος

                                                    Ουδέν

**************************

σε ποιητικό μέτρο: ΄΄ Αντίσπαστος ΄΄
U - - U

Εγώ είπα το ναι, συ προσπαθείς πάλι

να δεις κάποια ευχή, ένα κερί κι άγιο θυμίαμα

να δεις θαύμα, να δεις κάποια μορφή, άγγελο

εγώ είπα το ναι όμως εσύ, όχι κι απλά είσαι καρτέρι

να δεις κάτι λευκό, κάποιο περιστέρι.

Εγώ είπα το ναι, δίχως να δω κάποιο λευκό

ψηλά, δεν απαντούν τ’ άστρα, το μπλε

κοιτώ μέσα μου ναι, όσο βαθιά φτάνει ο νους μου

και ας η ατραπός είναι στενή δεν τη φοβάμαι

σιγά, βήμα το βήμα περπατώ κι όλο θυμάμαι.

Περνά γρήγορα ο χρόνος, τα λεπτά και τα καλοκαίρια

μην μείνεις με γυμνά τα όνειρά σου και με άδεια τα χέρια

περνά, χάνεται η μέρα και το ξέρεις ότι δεν ξαναγυρνάει

πονάει η μοναξιά ναι, και το τίποτα πονάει, το μηδέν

αν δεν έχουμε πίστη, δεν θα έχουμε ουδέν.